ยาฆ่าเชื้อหรือยาแก้อักเสบที่เราใช้กันอยู่ทั่วไปในปัจจุบัน ไม่ได้มีแต่ชนิดที่ทำจากสารสังเคราะห์เท่านั้น เพราะธรรมชาติก็ผลิตยาฆ่าเชื้อโรคและแบคทีเรียด้วยเช่นกัน เป็นสิ่งที่คนเราใช้กันมานานนับพันปีแล้ว และเราสามารถใช้แทนยาปฏิชีวนะดังนี้
1. น้ำผึ้ง
น้ำผึ้งมีสารที่มีฤทธิ์ต่อต้านแบคทีเรียสูงมาก สมัยโบราณของจีน เวลาทำสงครามรบพุ่งกัน
หากสามารถตัดหัวแม่ทัพของฝ่ายตรงข้ามได้ ก็จะนำไปแช่น้ำผึ้ง เพื่อส่งไปให้แม่ทัพ หรือฮ่องเต้ดูว่าศัตรูคนนี้ตายจริง เพราะน้ำผึ้งเป็นสารกันบูด ทำให้ของสดไม่เน่าเสียง่าย ในสงคราม ฝ่ายศัตรูยังคงเห็นว่าหน้าตาของศีรษะนั้นเป็นใคร หากไม่แช่น้ำผึ้ง กว่าจะนำศีรษะเดินทางไปถึงปลายทาง ก็อาจเน่าไปก่อน ซึ่งก็จะดูไม่ออกว่าไปตัดศีรษะใครมา
อย่าง Home remedy หรือยากลางบ้านหลายสูตร ทั้งของไทย จีน หรือการแพทย์พื้นบ้านตะวันตก ก็ใช้น้ำผึ้ง เช่นนำหัวหอมกระเทียมไปแช่ในน้ำผึ้ง แล้วให้เด็กกินวันละช้อน เพื่อเพิ่มภูมิคุ้มกันร่างกาย ไม่ให้เป็นหวัดง่าย
2. น้ำมันหอมระเหย
Essential oil หรือน้ำมันหอมระเหย มักเป็นสารที่ผสมอยู่ในผลิตภัณฑ์บำรุงผิวต่าง ๆ เพราะนอกจากทำให้มีกลิ่นหอมแล้ว น้ำมันหอมระเหยยังเป็นสารกันบูดไปด้วยในตัว รวมทั้งช่วยรักษากลิ่นหลักของผลิตภัณฑ์ดังกล่าวไปด้วย
3. เกลือ
เคยได้ยินเรื่องทะเลสาบเดดซี ที่ประเทศจอร์แดนไหมคะ เวลาคนลงไปในทะเล จะลอยไม่มีวันจม เพราะเป็นทะเลที่มีความเข้มข้นของเกลือมหาศาล แล้วไม่ต้องกลัวว่าเกลือจะสกปรก เพราะไม่มีแบคทีเรียหรือไวรัสอะไรที่เติบโตได้ในเกลือ จึงมีการบำบัดด้วยเกลือโดยให้ผู้ป่วยไปนอนลอยตัวในบ่อเล็ก ๆ ที่มีน้ำเกลือความเข้มข้นสูง รวมไปถึงใช้เกลือเพื่อถนอมอาหารไม่ให้เสียเร็ว
เกลือโดยตัวของมันเองไม่สกปรก มันจะสกปรกก็เมื่อไปผสมกับดินแล้วเอามาใช้ ถ้าเป็นพวกนาเกลือ ไม่ต้องห่วง ซื้อมาใช้ได้เลย
4. พริก
หากลองสังเกตดู อาหารที่ใส่พริกเยอะ ๆ จะช่วยยืดอายุของอาหารออกไปได้ เช่น น้ำพริกต่าง ๆ ยิ่งเผ็ดยิ่งอยู่ได้นาน กิมจิของเกาหลีก็ใส่พริกเข้าไปด้วย เพราะพริกมีคุณสมบัติฆ่าเชื้อโรค หลายคนอาจไม่รู้ว่า มียาล้างตาบางชนิดใส่สารสกัดจากพริกลงไปด้วย เพราะมีฤทธิ์เป็นยาฆ่าเชื้อนั่นเอง
5. ยูวี ในแสงแดด
อาหารและผลิตภัณฑ์หลายอย่างที่ต้องเอามาผ่านยูวี อีกทีเพื่อเป็นการฆ่าเชื้อ ถ้าเป็นคนสมัยก่อนก็คือเอาไปตากแห้งนั่นเอง อย่างปลาตากแห้งทั้งหลาย ซึ่งช่วยให้อาหารเน่าเสียช้าลงเพราะเชื้อโรคที่มีอยู่ในอาหารชนิดนั้นตายหมดแล้ว หรือผ้าห่มที่เรานำไปตากแดด นี่ได้ทั้งทำให้ผ้าแห้งและฆ่าเชื้อไปด้วยในตัว แม้แต่ในห้องแล็ป ถ้าเราเอายูวีไปจิ้มในถาดที่มีแบคทีเรีย จะเห็นชัดเจนเลยว่าแบคทีเรียไม่โตตรงที่เราใช้ยูวีจิ้มลงไป
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทุกข้อที่กล่าวมาจะมีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อ แต่อะไรที่มากเกินไปก็ไม่ดี เช่น กินน้ำผึ้งมากเกินไปอาจเป็นเบาหวาน กินเกลือมากเกินไปเสี่ยงเป็นโรคไต กินพริกมากเกินไปก็ไปกัดกระเพาะอาหาร ถ้าตากแดดมากเกินไปก็เสี่ยงเป็นมะเร็งผิวหนัง เป็นต้น
ยาฆ่าเชื้อธรรมชาติเหล่านี้มีข้อดีอีกอย่างหนึ่งคือ ผลข้างเคียงของมัน ไม่รุนแรงเท่ายาที่ผลิตจากสารสังเคราะห์
เรียบเรียงโดย วินนา รักการ
ขอบคุณภาพจาก freepik
